Opowieści z Siekierezady

...Chodź człowieku, coś ci powiem
Chodźcie wszystkie stany
Kolorowi, biali, czarni
Chodźcie zwłaszcza wy, ludkowie
Przez na oścież bramy
Dla wszystkich starczy miejsca...
          Edward Stachura

Bieszczady, ahhh ciężko jest nie docenić ich piękna i tajemniczości. Mają w sobie to coś, co mnie pociąga i napędza do życia. Okolice Cisnej wraz z zaporą na Solinie należy do jednych z moich ulubionych miejsc w Polsce. Nie jestem szczególnie wytrawnym górołazem, ale lubię przejść się jakimś przyjemnym szlakiem, podziwiając jednocześnie urok bieszczadzkich krajobrazów.

Jednak, Bieszczady to nie tylko szlaki i uroki natury. To również wiele klimatycznych knajpek i barów, których na próżno szukać na Warszawskiej mapie pubów. Jednym z najbardziej znanych barów jest bez wątpienia Siekierezada w Cisnej. Znana nie tylko przez miejscowych, ale przez rzesze turystów, którzy Siekierezadę traktują jak jeden, z głównych punktów wycieczki w Bieszczady. Tam po prostu TRZEBA BYĆ…

Jestem z Wami!

_{Zdarzają się w życiu takie momenty, które przewracają dotychczas uporządkowany świat do góry nogami. Tak było i ze mną, co dało się zauważyć moją paromiesięczna nieobecnością na blogu. Ale nadszedł czas na wielki powrót i chociaż w listopadzie powiększy mi się moja kochana rodzina, to mam jednak nadzieje, że znajdę czas, aby od czasu do czasu wrzucić jakąś ciekawą recenzję.}

_{Warszawa skąpana jest w słońcu, lato i wakacje w pełni. Chce się żyć!!! Każdy z Was planuje wakacje, wycieczki w góry czy nad morze, poleżeć na plaży lub pochodzić, pozwiedzać. Jest to też idealny moment na dobrą lekturę. Bierzcie więc książkę do ręki, idźcie do parku, na plażę i dajcie się uwieść bohaterom i autorom na przykład Harlanowi Coben’owi bądź duetowi P.J. Tracy.}

_{Najnowsze recenzje dotyczą właśnie tych dwóch autorów. Książka „W głębi lasu” Harlana Cobena zabierze Was do lasu, gdzie grupka znajomych wymyka się w nocy z obozu. Nikt jednak nie przypuszcza, że niewinna zabawa zamieni się w koszmar, który latami będzie się ciągnął. Natomiast, świetny duet P.J. Tracy („Wspólnicy”) wciągnie nas z kolei w świat wirtualnej gry, gdzie granica między rzeczywistością a iluzją, wykreowaną przez grupę przyjaciół, zdaje się niebezpiecznie zacierać, doprowadzając do szeregu niewytłumaczalnych morderstw.}

_{Zachęcam do lektury recenzji, a później samej książki !} 

Harlan Coben"W głębi lasu"

Mój świat runął i rozsypał się.
Nadzieja. Nadzieja, która tak łagodnie tuliła moje serce, teraz wysunęła szpony i je zmiażdżyła. Nie mogłem złapać tchu.

Harlan Coben i tym razem nie pozostawia wątpliwości, że jest mistrzem w swoim gatunku. Thriller „W głębi lasu” jest tego świetnym przykładem i stawia autora w czołówce najlepszych. Dwadzieścia lat temu na letnim obozie dochodzi do strasznej tragedii. Pewnej nocy, podczas niewinnej zabawy, czwórka znajomych wymyka się do lasu. Dwójka z nich zostaje odnaleziona z poderżniętym gardłem, ciała dwójki pozostałych nigdy nie zostają znalezione, jakby zapadły się pod ziemię.

P.J. Tracy "Wspólnicy"

Książka jest swoistym thriller/kryminałem, który czyta się na jednym wdechu, kartka po kartce aż do samego końca. Warto po nią sięgnąć, jeśli szuka się dreszczyku emocji. Jest to przykład powieści, które pokazuje nam jak łatwo i niezauważenie może zatrzeć się granica między światem wirtualnym, a rzeczywistością. Problem niezwykle aktualny w dzisiejszym świecie zdominowanym przez komputery, laptopy, tablety, smartfony ... 

Ukryte miasto - duchowa podróż do źródeł książki

Grzegorz Wołoszyn & Mes Mille Feuilles

Przyjemnie spotkać się po latach z przyjaciółką z liceum. Niewinne lata szybko i bezpowrotnie minęły, wspomnienia powoli ulatują, ale te najbardziej ekscytujące pozostaną na zawsze … 

Pewnego miłego, piątkowego wieczoru zostaliśmy zaproszeni przez moją przyjaciółkę z liceum na spotkanie autorskie jej bliskiego znajomego Grzegorza Wołoszyna do Ukrytego miasta. Ku naszemu absolutnie miłemu zaskoczeniu, okazało się, że Grzegorz został laureatem głównej nagrody V Ogólnopolskiego Konkursu na Autorską Książkę Literacką w Świdnicy (2012). Zdaniem Pana Jarosława Trześniewskiego- Kwietnia Poliptyk Grzegorza w pełni zasługuje na miano jednej z najlepszych poetyckich książek roku 2012 zarówno pod względem treści, jak i szaty graficznej. Gratuluję z całego serca i życzę kolejnych sukcesów.

Charlotte Link "Ostatni ślad"

Ruszyła w ślad za nim przez tłum. Pomimo dużego tłoku posuwał się prędko do przodu, tak że z trudem za nim nadążała. Serce biło jej szybciej i mocniej niż zwykle. Nawet jeśli nic się nie stanie, zawsze lepsze to niż Kingston St. Mary, pomyślała, lepsze to niż ciągle to samo.  Dzień w dzień. No pewnie, że lepsze!Dyskretnie wsunęła rękę do taniej torebki z dermy i wyszukawszy telefon komórkowy, wyłączyła go. To podłe z jej strony, ale  wyjątkowo nie chciała, by Geoffrey ją dopadł.Tylko przez tę jedną noc.

Charlotte Link jest niemiecką pisarką, która od lat zachwyca swoimi powieściami. Urodziła się we Frankfurcie, obecnie mieszka z rodziną w Wiesbaden, malowniczym miasteczku w środkowych Niemczech. Wydała łącznie 17 powieści przetłumaczonych na wiele języków, które tylko w Niemczech sprzedały się w milionowych nakładach. Pierwszą książką Charlotte Link, która wpadła mi do ręki jest „Ostatni ślad” – psychologiczny kryminał, który od pierwszej strony kompletnie porywa, trzymając czytelnika w napięciu, aż do ostatniej strony.

Książka zachwyca i jak to się czasem mówi, wręcz miażdży czytelnika!!!

Camilla Lackberg "Księżniczka z lodu"

Teraz było tak spokojnie, jakby miasteczko zapadło w sen. A przecież wiedziała, że to złudny spokój, że pod powierzchnią kłębi się to samo zło co wszędzie, gdzie są ludzie. Napatrzyła się na to w Sztokholmie. Tu jednak niebezpieczeństwo wydawało się jeszcze większe. Nienawiść, zawiść, chciwość i zemsta – wszystko zamiatano pod dywan, bo „co ludzie powiedzą”. Pod wyglansowaną powierzchnią kipiało: zło, małostkowość i złośliwość

Ostatnimi czasy nastała istna moda na kryminały ze Skandynawii. Jako jedna z pierwszych na rynku pojawiła się seria Millenium Stiega Larssona – świetna, trzymająca w napięciu i mrożąca krew w żyłach trylogia.

Obecnie, od jakiegoś czasu, triumfy święci Camilla Lackberg i jej seria kryminałów, których akcja toczy się w małej, cichej i spokojnej miejscowości, ale tylko z pozoru - Fjallbacka. Pewnego dnia w mroźny zimowy wieczór, w swoim domu zostaje znaleziona martwa kobieta.

Sioux – Kowbojska super przygoda z lekkim posmakiem goryczy!

Ostatnio Warszawa zwariowała wręcz na punkcie steków i burgerów  Jak grzyby po deszczy powstają nowe burgerownie i steakhouses, które prześcigają się w sposobie przyrządzania tych dań i ich podawania.

Ja od dawna już chciałam się wybrać na pysznego połkrwistego steaka do Siouxa, restauracji w typowo kowbojskim charakterystycznym stylu w samym sercu naszej stolicy. Sioux znajduj się w ścisłym centrum miasta, na tyłach Domów Centrum (w miejscu, gdzie pamiętam od zawsze sprzedawane były zegarki).

Maria Nurowska „Hiszpańskie oczy”

Po tę pozycję sięgnęłam z polecenia największej zagorzałej czytelniczki, jaką znam, czyli mojej mamy. Nie znam nikogo, kto czytałby tak wiele od tylu lat. Zawsze wracała z biblioteki z siatką kilku książek, które pochłaniała w każdej wolnej chwili. Zawsze o nas dbała, ale zdarzało się, że zaczytawszy się w dobrą lekturę, zapominała o codziennych obowiązkach. Tak było i tym razem. Jak sama mówi, nie da się już nabrać na kiepską próbę pisarstwa i zwrócenia na siebie uwagi przez pisarza. Jednym słowem, wie doskonale, co jest dobre i po co warto sięgnąć.

Emma Donoghue "Pokój"

Istnieją książki, po lekturze których ciężko jest wrócić do normalności. Takie, które zapadają głęboko w pamięć, szokują, nie pozwalają przejść obojętnie, nakazują się zatrzymać i zastanowić nad otaczającym nas światem.

"Pokój" Emmy Donoghue jest właśnie pozycją, która głęboko szokuje i nakazuje zastanowić się nad życiem i naszą rzeczywistością. Kilka dni po przeczytaniu, książka ta nadal świdruje w moim umyśle i ciężko jest znaleźć odpowiednie słowa, aby ją opisać.

Księżyc yakuzy : wyznania córki gangstera Shoko Tendo

Urodziłam się zimą 1968 roku. Jestem córką yakuzy. 

Tak zaczyna się autobiografia Shoko Tendo zatytułowana Księżyc yakuzy : wyznania córki gangstera. Całe ciało Shoko ozdobione jest niesamowitym tatuażem przedstawiającym Piekielną Damę, która uosabia piękną i niebezpieczną kurtyzanę, będącą symbolem kobiecej siły. Nie dajmy się jednak zwieść, tatuaż na ciele młodej Japonki jest również symbolem jakuzy – bezwzględnej japońskiej mafii, a Shoko Tendo jest córką jednego z jej bossów.

Evita Peron Pierwsza Dama Populizmu

Cza­sem chciałabym, żeby mo­je słowa i działania były jak wy­mie­rzo­ny po­liczek lub bat. Chcę uderzyć ludzi w twarz, aby dos­trzeg­li na je­den dzień to, co ja widzę codzien­nie udzielając po­mocy ubogim. 

Evita Perón

Natknęłam się ostatnio na krótka notkę na temat Madonny. Jedna z najlepszych piosenkarek naszych czasów, niekwestionowana ikona muzyki popowej. Również producentka, tancerka, aktorka. Zagrała w wielu filmach, mniej lub bardziej znanych. Jednak, według mnie, jej rola Evity jaką stworzyła w filmie o tym samym tytule w reżyserii Alan’a Parker’a pokazuję jej niekwestionowany talent. Arystka przeszła samą siebie wcielając się w rolę Evy Perón i z pewnością zasłużyła na nagrodę Złotego Globa dla najlepszej aktorki.